پیش‌بینی سطح پاسخگویی به درد براساس ترس از حرکت، ترس از مرگ و ویژگی‌های شخصیت در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن

زمینه و هدف: درد مزمن، یکی از مهم‌ترین معضلات پزشکی است. این پژوهش با هدف پیش‌بینی سطح پاسخگویی به درد براساس ترس از حرکت، ترس از مرگ و نقش عوامل شخصیتی (برونگرایی،گشودگی به تجربه و توافق‌پذیری) در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی بر روی 120 بیمار مراجعه‌کننده به کلینیک مغز و اعصاب شهر دزفول به تشخیص پزشک معالج مبتلایان به کمردرد مزمن انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های مقیاس نگرش به درد IAS، فرم بلند پرسشنامه NEO، ترس از حرکت تمپا و ترس از مرگ تمپلر جمع‌آوری شد. داده‌ها به کمک روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، بین ترس از حرکت، ترس از مرگ و عوامل شخصیتی (برونگرایی، گشودگی به تجربه و توافق‌پذیری) با پاسخگویی به درد، رابطه معنی‌داری (همه متغیرها بالاتر از 05/0 معنی‌دار بودند) وجود داشت. معادله رگرسیون نشان داد گشودگی به تجربه با 37%، قدرت پیش‌بینی را بیش از متغیرهای دیگر پاسخگویی به درد تبیین می‌کند. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد ترس از حرکت و مرگ به‌عنوان عوامل روان‌شناختی اجتنابی و داشتن ویژگی‌های شخصیتی منحصر به‌فردی مثل برونگرایی، گشودگی به تجربه و توافق‌پذیری که جزء عوامل‌پذیرنده هستند؛ در پاسخگویی به درد و تحمل آن مؤثرند.